ค้นหาทางชีวิตที่เรากำหนดเองกันเถอะ

โดย



ในบทความก่อนๆ ได้กล่าวแล้วว่าเราเองคือผู้กำหนด, วางแผน, เลือกชีวิต ฯลฯ ให้ตัวเราเองมาเกิด มาเป็นในชาตินี้ สิ่งนี้มิใช่สิ่งที่เราจะต้อง “เพิ่งมาทำ” แต่ทำมานานแล้วก่อนเราเกิดเสียอีกด้วย “ตัวตนหลากหลายมิติ” ของเราโดยเฉพาะตัวตนเบื้องสูง ในบทความนี้ขออธิบายเพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจมากขึ้น ดังต่อไปนี้ครับ

๑ ทำไมต้องเป็นตัวตนเบื้องสูงกำหนด?
คำถามนี้ง่ายมากเลย คุณลองไปยืนบนดาดฟ้าสูงๆ ก็จะรู้ว่ามุมมองที่คุณเห็นมันกว้างไกลแค่ไหน มันต่างจากมุมมองที่คุณเห็นยามเมื่อเดินบนพื้นดินแค่ไหน? อย่าลืมภาวะ “ตัวตนหลากหลายมิติของคุณ” ว่าคือ “อนัตตา” เมื่อใดที่คุณติดตัวตนเชิงสังขารตัวนี้ตัวเดียว คุณก็จะสร้างอัตตาอันโตพองให้ตัวตนเชิงสังขารนี้ของคุณ คุณจะหลงลืมตัวตนหลากหลายมิติของคุณ ลืมตัวตนเบื้องสูงของคุณ และคุณจะขาดศรัทธาในตัวตนเบื้องสูงนั้นที่วางแผนชีวิตให้คุณได้ในระยะยาวไกล ด้วยญาณหยั่งรู้ที่ไปได้ไกลกว่าตัวตนเชิงสังขารนี้ของคุณมาก เมื่อคุณ “สัญญาณขาด” กับตัวตนเบื้องสูง คุณจะเหมือนว่าวสายขาด และหลงทางในที่สุด
น


                                                                                                          
๒ คุณไม่ได้มีหน้าที่กำหนดชีวิตใหม่?
หากคุณเข้าใจภาวะอนัตตา เข้าใจตัวตนหลากหลายมิติของคุณเอง คุณจะเข้าใจว่าหน้าที่ของคุณภายใต้ตัวตนเชิงสังขารนี้คืออะไร? มีขอบเขตแค่ไหน? และไม่ก้าวก่ายเกินหน้าที่ของตัวตนหลากหลายมิติตัวอื่นๆ ครับ บางคนไปเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองตามใจตัวตนเชิงสังขารนี้ ผลคือ “ห่วยแตก” ทุกอย่างดูดีมากๆ เมื่อมองด้วยความคิดของตัวตนเชิงสังขารที่อยู่ระดับต่ำ แต่เมื่อมองจากมุมมองของตัวตนเบื้องสูงแล้ว ไม่ได้เรื่องเลย แผนการณ์ที่คุณเองวางไว้อย่างดีก่อนลงมาเกิด ถูกตัวคุณเองรื้อเสียพังยับเยิน คุณก็จะสูญเสียการควบคุมและนั่นหมายความว่าคุณขาดอิสรภาพแล้ว คุณจะต้องเป็นสาวกของใครที่ช่วยให้รอดได้ครับ

๓ ความมีอีโก้จะขวางคุณจากผู้นำ?
อย่าเพิ่งพูดเรื่องสักกายทิฏฐิเลย มันละเอียดซับซ้อนไป เอาแค่ “อีโก้” ก่อน เอาให้ผ่านก่อน บางคนยังมีอีโก้อยู่เยอะมาก และมันกลายเป็นปัญหาครับ คือ มันขวางกั้นไม่ให้คุณได้เจอผู้นำทางที่ดี ที่ช่วยให้คุณรอดได้ เมื่อคุณขาดการเชื่อมโยงกับตัวตนเบื้องสูงของคุณแล้ว คุณอาจพยายามเชื่อมต่อกับตัวตนเบื้องสูงอื่นๆ ที่มีบุญบารมีมากๆ เช่น พระอามิตภะ ฯลฯ แต่ท่านอยู่ข้างบน และสำเร็จกิจนานแล้ว เรื่องปัจจุบันของโลกนี้ไม่สันทัดแน่นอน ท่านจึงแบ่งภาคอวตารลงมายังโลก มาเกิดเป็นมนุษย์เหมือนเราๆ ท่านๆ นี่ละ เพื่อช่วยเราไงครับ แต่พอเรามีอีโก้ปั้บ มันขวางกั้นเราจากสิ่งนั้น สิ่งที่ท่านแบ่งภาคอวตารลงมาช่วยเราอยู่แล้วเลยละครับ

๔ คุณมักเอาคำตอบคนอื่นมาตอบ
เช่น ถ้าคุณไปอ่านประวัติพระกวนอิม คุณก็จะเอาแนวทางของพระกวนอิมมาเป็นคำตอบของคุณ เส้นทางชีวิตของคุณ ตลอดจนเลียนแบบว่าตัวคุณเองเป็นพระกวนอิมสาเหตุมาจาก “คุณสูญเสียจุดยืนของตนเอง” เหมือนว่าวสายขาด คุณเคว้งคว้าง หาคำตอบไม่เจอว่าตัวเองเกิดมาทำไม? เพราะเชื่อมต่อกับตัวตนเบื้องสูงของตัวคุณเองที่เป็นดั่งแสงสว่างอยู่เบื้องบน คอยส่องนำทางคุณ ทว่า ทั้งหมดนี้มันพังไปหมดแล้วด้วยคุณเอง คุณก็เลยเคว้งคว้างว่างเปล่า ไม่มีจุดหมายปลายทางที่แท้จริง คุณก็เลยต้อง “หาคำตอบจากการตอบของคนอื่น” เช่น พระกวนอิมทำไว้อย่างไร? พระกษิติครรภ์มีปณิธานอย่างไร? นี่มันไม่ใช่ตัวคุณเลย

๕ คุณมักหาคำตอบตายตัวมาใช้
เมื่อคุณหลงลอย หลุดเคว้งคว้างเช่นนี้ คุณเลยอยากค้นหาคำตอบ ค้นหาสัจธรรมเสียที คุณก็จะเริ่มค้นหาสัจธรรมนอกตัว ตอนนี้คุณลืมไปหมดแล้วว่าตัวตนหลากหลายมิติของคุณเชื่อมโยงกับคุณยังไง? ประสานกับคุณยังไง? วางแผนให้คุณไว้อย่างไร? คุณอยู่ในสภาวะ “ปัจเจก” เต็มที่ และมันกำลังกลายเป็นอัตตาในที่สุดด้วย เพราะคุณจะเห็นชีวิตเป็นเพียงตัวตนเชิงเดียว ตัวเดียว คือ สมมุติสังขารที่คุณหยิบยืมใช้อยู่ตอนนี้ คุณลืมคำตอบที่มีอยู่แล้วไป แล้วคุณก็หาคำตอบใหม่นอกตัวที่คิดว่า “ใช่” อะไรที่ดูตรงสเป็กคุณในตอนนั้น ก็จะคิดว่าคือ “สัจธรรม” ฉันค้นพบแล้ว นี่ละ “ธรรมอัตตา” มันเกิด ธรรรมะ ธรรมชาติ หนึ่งเดียวมันก็ดับไป

สุดท้าย คุณจะเป็นปลาที่ติดเบ็ดโดยมีสัจธรรมเป็นเหยื่อล่อ!

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม

ปฏิบัติธรรมแล้วเพี้ยนจะแก้อย่างไร?

โดย
รูปภาพ
ในบทความที่แล้วได้อธิบายเรื่อง “ความผิดเพี้ยนในผู้ปฏิบัติธรรม” มาแล้วว่ามีตัวอย่างอย่างไรบ้าง ถามว่าแล้วจะแก้ไขอย่างไร? ก็พอมีทางครับ แต่ไม่ง่าย เพราะบางคนหลงทางไปไกล เตลิดเปิดเปิงจนเกินจะรั้งได้ทัน การแก้ไขควรแก้ไขเร็วๆ แต่เนิ่นๆ ให้สติแรงๆ (อาจต้องด่า ) ในบทความนี้จะขอนำมาอธิบาย ดังต่อไปนี้ ๑ อยู่กับความเ ป็นจริง อย่าไปอยู่กับตำรา, ทฤษฎี, หลักการ ฯลฯ อะไรทั้งนั้น เลิกครับ กลับมาอยู่กับชีวิตจริงๆ ความเป็นจริงของเราให้ได้ คุณพอแยกออกนะ ระหว่างโลกแห่งความจริง กับโลกแห่งความฝัน, จิตนนาการ, หลักการ, ทฤษฎีหรืออุดมการณ์ต่างๆ มันคนละอย่างกัน คนเราถ้าอยู่บนโลกแห่งความจริงแล้วเรียนรู้จากตำรา ถือตำราคือเครื่องมือที่ใช้ในชีวิตจริง ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่หลายคนใช้ตำราไม่เป็น ถูกตำราใช้ เป็นทาสตำรา ก็จะมองว่าตำราคือความจริง ตรงนี้ละ คุณเริ่มหลุดจากโลกแห่งความจริงไปสู่โลกแห่งตำรา, อุดมการณ์ และทฤษฎีต่างๆ มีสติให้ไวๆ ครับ ก่อนที่จะ “หลุดลอย” ออกไปจากโลกแห่งความจริงมากเกินไป กลับมาตั้งฐานให้ได้ ๒ กลับมาตั้งฐานไวๆ มีสติไวๆ แล้วกลับมาที่ฐาน มีกี่ฐาน? มีสี่ฐานให้เลือกนะ ฐานกาย, ฐานเวทน...
อ่านเพิ่มเติม

ผู้มีปัญญาแท้ไม่อ้างหลักธรรม

โดย
รูปภาพ
หลายท่านชอบอ้างหลักการ, ทฤษฎี, หลักธรรมต่างๆ ทว่า การอ้างอิงหลักธรรมเหล่านี้มิได้แสดงว่าท่านมีปัญญาอันใดเลย ปัญญาที่แท้จริงนั้นอยู่ที่การแก้ปัญหาได้จริงที่เรียกว่า “ปฏิเวธ” ต่างหาก เฉกเช่น ท่านอิกคิวซัง นี่คือ ตัวอย่างของผู้ใช้ปัญญาที่แท้จริง ในบทความนี้ขออธิบายเรื่องการใช้ปัญญาที่แท้จริง ดังต่อไปนี้ ๑ เลิกพล่ามหลักธรรม ผู้มีปัญญาที่แท้จริงจะไม่พล่ามหลักธรรม แต่จะสามารถใช้ปัญญาแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้อย่างแท้จริง ดังเช่น ท่านอิกคิวซัง ไม่เคยมีว่าท่านอิกคิวซังจะแสดงธรรมในเชิงปรัชญาว่าธรรมะคืออะไร อย่างนั้นอย่างนี้ ก็ไม่มี มีแต่ท่านอิกคิวซังใช้ปัญญาในการแก้ปัญหาต่างๆ ในชีวิตจริง นี่แหละคือผู้มีปัญญาที่แท้จริง อย่ามั่วพล่ามธรรมะอวดเบ่งแข่งกันไปวันๆ เลยครับ วนอยู่แต่ในหลักการ, หลักธรรมทั้งนั้น แต่ชีวิตจริงใช้การไม่ได้ ไม่มีปัญญาจะแก้ไขปัญหาให้ใคร ปัญหาสังคม ปัญหาของชาติบ้านเมืองก็ไม่รู้จะแก้อย่างไร แบบนี้ใช้ไม่ได้ครับ เป็นได้แค่พวก “สิบแปดมงกุฎ” เอาธรรมะมาพล่ามหลอกผู้คน ทว่า ไม่มีปัญ ญ าจะช่วยอะไรใครได้จริงครับ            ...
อ่านเพิ่มเติม

วิชามารคืออะไร?

โดย
รูปภาพ
วิชามารคือวิชาที่ทำให้เราเหมือนสำเร็จธรรมจนดูไม่ออก แม้แต่พระอุปคุตก็เคยหลงไหว้พญามารมาแล้ว เพราะวิชามารนั้นทำให้ดูเหมือนสำเร็จธรรมจนดูไม่ออกนั่นเอง ทว่า วิชามารนั้นไม่ได้เจริญมรรคที่ถูกต้อง ทำให้ดูเหมือนแค่ผลหรือเปลือกนอกเท่านั้น ในบทความนี้จะขอนำมาอธิบายให้เข้าใจตรงกัน ดังต่อไปนี้ ๑ การบำเพ็ญธรรมในกำมือ เช่น การบำเพ็ญจนได้วัชระเป็นเพชรในมือแต่จิตวิญญาณไม่เปลี่ยนแปลงหรือเป็นมารเลยก็มี มารหลายตนมี “ธรรมในกำมือ” เมื่อดูด้วยตาทิพย์จะเห็นเป็นอาวุธทิพย์ที่เป็นเพชร อาวุธเหล่านี้ทำให้เขามีธรรมเหมือนพระอรหันต์ครับ เมื่อใช้ออกหรือพูดคุยออกมาจะเหมือนมีธรรมเลย แต่ตัวตนเขาจริงๆ จิตใจของเขาจริงๆ นี้กลับมิใช่ผู้มีธรรม เคยเห็นคนที่พูดธรรมะเก่ง ใช้ธรรมะปราบคนนั้นคนนี้ได้ แต่จิตใจกลับไม่เหมือนผู้มีธรรมมั้ย? บางคนจิตใจเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น จิตวิญญาณมืดดำเป็นมาร แต่ถืออาวุธทิพย์ที่มีธรรมในมือก็มี เขาเหล่านี้จะหลงว่าตัวเองก็มีธรรม จริงครับ มีธรรมในกำมือจริงๆ แต่จิตใจของเขากลับไม่มีธรรมะเลย ๒ การทำบุญแล้วอธิษฐาน วิธีนี้ไม่ใช่การเจริญมรรคที่ถูกต้องตามปกติ แต่จะใช้วิธีทำบุญแล้วอธิษฐานเอา...
อ่านเพิ่มเติม