สัญญาณบ่งบอกความเสื่อมของมนุษย์

โดย



หลายท่านเสื่อมจากความเป็นมนุษย์ลงไปโดยไม่รู้ตัว เพราะวิบากกรรมและการทำกรรมในปัจจุบันหลายอย่าง โดยเฉพาะกรรมที่ทำประจำจากการประกอบอาชีพ ทว่า หลายท่านไม่มีสติเท่าทัน ย่อมไม่รู้ตัวว่าตนได้สูญเสียความเป็นมนุษย์ไปอย่างไรบ้าง ในบทความนี้จึงขออธิบายเรื่องความเสื่อมจากมนุษย์ ดังต่อไปนี้
  
๑ การแห่ตามๆ กันเหมือนปลาตายไหลตามน้ำ
นี่คือ อาการที่บ่งบอกว่าคุณเสื่อมจากความเป็นมนุษย์ มนุษย์ที่แท้จริงนั้นจะมีความเป็นตัวของตัวเอง และมีความหลากหลาย มนุษย์ไม่มีปัญหาหากจะคิดต่างหรือจะต้องไม่เหมือนใคร เพราะอย่างไรเสียเขาก็เป็นมนุษย์ ย่อมได้รับการยอมรับจากมนุษย์ด้วยกันอยู่แล้ว แต่คนที่เสื่อมจากความเป็นมนุษย์ไปแล้ว จะไม่ใช่เช่นนี้ พวกเขาเป็น “ร่างของบางสิ่ง” พวกเขาเต็มไปด้วยความกลัว กลัวว่าจะไม่ได้รับการยอมรับจากสังคม กลัวว่าจะแตกต่าง กลัวว่าคนอื่นจะไม่ยอมรับ ฯลฯ พวกเขาจะต้อง “แห่ตามๆ กัน” ไว้ก่อน เหมือนปลาตายไหลตามน้ำ มนุษย์นั้นมีชีวิต เป็นของเป็น ไม่ใช่ของตาย พวกเราจะไม่ทำตัวเหมือนปลาตายไหลตามน้ำ

๒ การขาดจิตสำนึกของความเป็นมนุษย์
“ความไม่อาย” หน้าด้าน ไร้ยางอาย คือ สิ่งบ่งบอกว่าคุณกำลังขาด “จิตสำนึกของความเป็นมนุษย์” ด้วยมนุษย์นั้น แม้ไม่ใช่เทวดาที่มีหิริโอตัปปะ ละอายชั่ว กลัวบาป แต่พวกเขาก็มีความละอายอยู่เสมอ พวกเขาไม่ใช่คนหน้าด้านไร้ยางอาย ความหน้าด้านไร้ยางอายนั้น ไม่ใช่ลักษณะของมนุษย์ แต่เป็นลักษณะของสิ่งที่ต่ำกว่ามนุษย์ มนุษย์นั้นเมื่อมนุษย์ด้วยกันว่ากล่าวตักเตือน พวกเขาก็จะรู้สึกอาย ละอาย แต่เมื่อใดที่คุณ สูญเสียความเป็นมนุษย์ไปแล้ว คุณจะสูญเสียความละอายต่อบาปกรรมไปด้วย คุณก็จะกลายเป็นคนหน้าด้าน ไร้ยางอาย ที่พร้อมทำผิด ทำชั่วได้ โดยไม่มีความรู้สึกรู้สาอะไรเลย เพราะคุณไร้ซึ่งจิตสำนึกแล้วนั่นเอง
                                                                                                   
๓ การแบ่งพรรคแบ่งพวกกัน แปลกแยกจากกัน
มนุษย์เป็นสัตว์ประเภทเดียวกันและเป็นหนึ่งเดียวกันทั้งหมด เมื่อใดที่คุณเริ่มไม่เห็นว่ามนุษย์คนอื่นคือพวกเดียวกับคุณ เมื่อนั้นละ ความเป็นมนุษย์ของคุณก็เสื่อมลงแล้ว เมื่อใดที่คุณกลายเป็น “ร่างของบางสิ่ง” คุณก็จะมีพรรคพวกเป็นพวกเดียวกับสิ่งนั้น และคุณจะไม่ยอมรับพวกอื่น คุณย่อมไม่ยอมรับมนุษย์คนอื่นที่ไม่มี “บางสิ่ง” แบบคุณด้วย การแบ่งแยก, แตกแยกและสงครามก็เกิดขึ้นด้วยเหตุนี้ จากนั้น คุณจะเริ่มไม่ยอมรับมนุษย์ที่ต่างจากคุณ คุณมองว่าพวกเขาไม่ใช่พวกคุณ จนกระทั่งสามารถฆ่ากันได้ ทั้งที่มนุษย์ก็คือเผ่าพันธุ์เดียวกันเป็นพวกเดียวกันอยู่แล้ว นี่หละ คือ สัญญาณที่บ่งบอกว่าคุณกำลังสูญเสียความเป็นมนุษย์ไปแล้ว
                                                                                                   
๔ คุณนับถือใครบางคนราวกับเขาเป็นศาสดา
มนุษย์นั้นอยู่อย่างเท่าเทียมกัน เหมือนๆ กันจนเมื่อมีเทพลงมาจุติเป็นมนุษย์ พวกเราก็ถูกปกครองด้วยเทพ ระบอบการปกครองแบบกษัตริย์ที่ยกกษัตริย์เป็นสมมุติเทพก็เกิดขึ้น มนุษย์ก็ยอมรับ และอยู่ภายใต้ระบอบการปกครองแบบนั้นเรื่อยมาโดยมองว่ากษัตริย์ คือ “องค์สมมุติ” เท่านั้นเอง ทว่า เมื่อใดที่คุณจริงจังกับมันมากไป คือ ไม่ได้เห็นว่ามันคือสมมุติ คุณเริ่มบ้าคลั่งหรือหลงไหลใครบางคนราวกับเขาเป็นเทพเจ้า, ศาสดา ฯลฯ ของคุณ นั่นบ่งบอกว่าคุณกำลังเสื่อมจากความเป็นมนุษย์แล้ว คนที่เป็นร่างปีศาจนั้นจะยกย่องราชันต์ปีศาจ, ราชินีปีศาจของพวกเขาเองราวกับเป็นเทพเจ้า, ศาสดา หรือกษัตริย์เลย ทว่า มนุษย์จะไม่ทำเช่นนั้น

๕ อยู่กับโลกได้อย่างเรียบง่าย ไม่มีปัญหาอะไร
เพราะมนุษย์เป็นสัตว์ที่อยู่ในโลกนี้มานาน ย่อมปรับตัวเข้ากับโลกนี้ได้ดีแบบธรรมชาติ คือ ไม่ต้องอาศัยสิ่งอื่นใดก็อยู่ในโลกได้อย่างสบายๆ เพราะเราไม่ใช่ตัวประหลาดที่เพิ่งมาจากต่างดาว จนปรับตัวเข้ากับโลกก็ไม่ได้สักหน่อย จริงไหมครับ? ทว่า หลายคนเสื่อมจากความเป็นมนุษย์ ไม่อาจดำรงอยู่ในโลกได้อย่างเรียบง่าย ชีวิตพวกเขาซับซ้อนกว่าเดิม เขาเปลี่ยนไปและเริ่มจะไม่ใช่มนุษย์ แม้จะยังมีร่างสังขารเป็นคนอยู่ก็ตาม เช่น บางคนร่างกายอ่อนแอมีโรคประจำตัวต้องอยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์เสมอๆ, บางคนมีชีวิตติดความหรูหราราวกับเทพอันมิใช่วิสัยมนุษย์, บางคนมีชีวิตที่ต้องล่าเหยื่ออย่างกับสัตว์ นี่ก็ไม่ใช่ชีวิตแบบมนุษย์เลย
                             
นี่คือ ตัวอย่างห้าข้อที่พอสังเกตุได้ว่าความเป็นมนุษย์เสื่อมลงครับ

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม

ปฏิบัติธรรมแล้วเพี้ยนจะแก้อย่างไร?

โดย
รูปภาพ
ในบทความที่แล้วได้อธิบายเรื่อง “ความผิดเพี้ยนในผู้ปฏิบัติธรรม” มาแล้วว่ามีตัวอย่างอย่างไรบ้าง ถามว่าแล้วจะแก้ไขอย่างไร? ก็พอมีทางครับ แต่ไม่ง่าย เพราะบางคนหลงทางไปไกล เตลิดเปิดเปิงจนเกินจะรั้งได้ทัน การแก้ไขควรแก้ไขเร็วๆ แต่เนิ่นๆ ให้สติแรงๆ (อาจต้องด่า ) ในบทความนี้จะขอนำมาอธิบาย ดังต่อไปนี้ ๑ อยู่กับความเ ป็นจริง อย่าไปอยู่กับตำรา, ทฤษฎี, หลักการ ฯลฯ อะไรทั้งนั้น เลิกครับ กลับมาอยู่กับชีวิตจริงๆ ความเป็นจริงของเราให้ได้ คุณพอแยกออกนะ ระหว่างโลกแห่งความจริง กับโลกแห่งความฝัน, จิตนนาการ, หลักการ, ทฤษฎีหรืออุดมการณ์ต่างๆ มันคนละอย่างกัน คนเราถ้าอยู่บนโลกแห่งความจริงแล้วเรียนรู้จากตำรา ถือตำราคือเครื่องมือที่ใช้ในชีวิตจริง ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่หลายคนใช้ตำราไม่เป็น ถูกตำราใช้ เป็นทาสตำรา ก็จะมองว่าตำราคือความจริง ตรงนี้ละ คุณเริ่มหลุดจากโลกแห่งความจริงไปสู่โลกแห่งตำรา, อุดมการณ์ และทฤษฎีต่างๆ มีสติให้ไวๆ ครับ ก่อนที่จะ “หลุดลอย” ออกไปจากโลกแห่งความจริงมากเกินไป กลับมาตั้งฐานให้ได้ ๒ กลับมาตั้งฐานไวๆ มีสติไวๆ แล้วกลับมาที่ฐาน มีกี่ฐาน? มีสี่ฐานให้เลือกนะ ฐานกาย, ฐานเวทน...
อ่านเพิ่มเติม

ผู้มีปัญญาแท้ไม่อ้างหลักธรรม

โดย
รูปภาพ
หลายท่านชอบอ้างหลักการ, ทฤษฎี, หลักธรรมต่างๆ ทว่า การอ้างอิงหลักธรรมเหล่านี้มิได้แสดงว่าท่านมีปัญญาอันใดเลย ปัญญาที่แท้จริงนั้นอยู่ที่การแก้ปัญหาได้จริงที่เรียกว่า “ปฏิเวธ” ต่างหาก เฉกเช่น ท่านอิกคิวซัง นี่คือ ตัวอย่างของผู้ใช้ปัญญาที่แท้จริง ในบทความนี้ขออธิบายเรื่องการใช้ปัญญาที่แท้จริง ดังต่อไปนี้ ๑ เลิกพล่ามหลักธรรม ผู้มีปัญญาที่แท้จริงจะไม่พล่ามหลักธรรม แต่จะสามารถใช้ปัญญาแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้อย่างแท้จริง ดังเช่น ท่านอิกคิวซัง ไม่เคยมีว่าท่านอิกคิวซังจะแสดงธรรมในเชิงปรัชญาว่าธรรมะคืออะไร อย่างนั้นอย่างนี้ ก็ไม่มี มีแต่ท่านอิกคิวซังใช้ปัญญาในการแก้ปัญหาต่างๆ ในชีวิตจริง นี่แหละคือผู้มีปัญญาที่แท้จริง อย่ามั่วพล่ามธรรมะอวดเบ่งแข่งกันไปวันๆ เลยครับ วนอยู่แต่ในหลักการ, หลักธรรมทั้งนั้น แต่ชีวิตจริงใช้การไม่ได้ ไม่มีปัญญาจะแก้ไขปัญหาให้ใคร ปัญหาสังคม ปัญหาของชาติบ้านเมืองก็ไม่รู้จะแก้อย่างไร แบบนี้ใช้ไม่ได้ครับ เป็นได้แค่พวก “สิบแปดมงกุฎ” เอาธรรมะมาพล่ามหลอกผู้คน ทว่า ไม่มีปัญ ญ าจะช่วยอะไรใครได้จริงครับ            ...
อ่านเพิ่มเติม

วิชามารคืออะไร?

โดย
รูปภาพ
วิชามารคือวิชาที่ทำให้เราเหมือนสำเร็จธรรมจนดูไม่ออก แม้แต่พระอุปคุตก็เคยหลงไหว้พญามารมาแล้ว เพราะวิชามารนั้นทำให้ดูเหมือนสำเร็จธรรมจนดูไม่ออกนั่นเอง ทว่า วิชามารนั้นไม่ได้เจริญมรรคที่ถูกต้อง ทำให้ดูเหมือนแค่ผลหรือเปลือกนอกเท่านั้น ในบทความนี้จะขอนำมาอธิบายให้เข้าใจตรงกัน ดังต่อไปนี้ ๑ การบำเพ็ญธรรมในกำมือ เช่น การบำเพ็ญจนได้วัชระเป็นเพชรในมือแต่จิตวิญญาณไม่เปลี่ยนแปลงหรือเป็นมารเลยก็มี มารหลายตนมี “ธรรมในกำมือ” เมื่อดูด้วยตาทิพย์จะเห็นเป็นอาวุธทิพย์ที่เป็นเพชร อาวุธเหล่านี้ทำให้เขามีธรรมเหมือนพระอรหันต์ครับ เมื่อใช้ออกหรือพูดคุยออกมาจะเหมือนมีธรรมเลย แต่ตัวตนเขาจริงๆ จิตใจของเขาจริงๆ นี้กลับมิใช่ผู้มีธรรม เคยเห็นคนที่พูดธรรมะเก่ง ใช้ธรรมะปราบคนนั้นคนนี้ได้ แต่จิตใจกลับไม่เหมือนผู้มีธรรมมั้ย? บางคนจิตใจเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น จิตวิญญาณมืดดำเป็นมาร แต่ถืออาวุธทิพย์ที่มีธรรมในมือก็มี เขาเหล่านี้จะหลงว่าตัวเองก็มีธรรม จริงครับ มีธรรมในกำมือจริงๆ แต่จิตใจของเขากลับไม่มีธรรมะเลย ๒ การทำบุญแล้วอธิษฐาน วิธีนี้ไม่ใช่การเจริญมรรคที่ถูกต้องตามปกติ แต่จะใช้วิธีทำบุญแล้วอธิษฐานเอา...
อ่านเพิ่มเติม